De bouw van deze kluizen in het duin complex van de Amsterdamse waterleidingduinen ( AWD) werd omstreeks 15 juli 1940 begonnen.1 mei 1941 was deze klaar.
Hier werden de belangrijkste bezittingen van het museum Boymans,het Mauritshuis, het Franshalsmuseum, en andere belangrijke museums hier naar toe gebracht
Voor de bewakers werden op het terrein een houten keet gebouwd deze is na de oorlog gesloopt.
in maart 1942 werden de kunstwerken naar de sint pietersberg gebracht.
Door toenemende dreiging van de Duitsers werd er op 15 juli 1940 gestart met de bouw van twee grote museumbunkers. Toen de bouw in 1941 werd voltooid konden hier de belangrijkste kunstwerken worden opgeslagen van verschillende musea uit Nederland. Omdat de dreiging toenam en de angst steeg voor een invasie op de kust, werden de kunstwerken hier weggehaald en in maart 1942 overgebracht naar de Sint Pietersberg bij Maastricht.
Op de museumbunkers zijn drie blauwwitte schildjes (blue shield)aangebracht. Deze schildjes zijn het internationale kenteken voor de markering van erfgoed van transporten en schuilplaatsen van erfgoed. Het International Comittee of the Blue Shield (ICBS) ziet toe op de uitvoering van de Haagse Conventie: de bescherming van cultuurgoederen in buitengewone omstandigheden.
Toekenning van dit internationale kenteken is een gevolg van het UNESCO-Verdrag van ’s Gravenhage (14 mei 1954) in het vredespaleis werd gesloten. Het verdrag zorgt voor de bescherming van culturele goederen in geval van een gewapend conflict. Dit verdrag kwam kort na de Tweede Wereldoorlog tot stand. De aaneengesloten partijen wilden met de afsluiting van dit verdrag proberen te voorkomen dat culturele goederen ernstige schaden zouden lijden gedurende gewapende conflicten. Het verdrag werd oorspronkelijk door 37 van de meer dan 50 deelnemende staten ondertekend. In de loop der jaren groeide dit aantal tot circa 70 uit, waaronder veel landen uit West-Europa maar ook Oost-Europa.
Bij de bouw werd 40.000 m3 zand weggegraven welke op de schuilplaats werd teruggestort en een beschermende laag van 12 meter vormde. De schuilplaats is gebouwd van zwaar gewapend beton met wanden van 80 cm en het dak van 1,25 m. dik.
De beide bergplaatsen zijn nog toegankelijk maar worden niet gebruikt.word gebruikt als opslag en bevind zich op openbaar terrein.
Het werk is in goede staat
er is gesaneerd in de bunkers vanwege grote hoeveelheden asbest en daarom is deze bunkers gesloten voor bezoekers
De camo op de muren is een haas zichtbaar dit refereert zich aan de firma de Haas uit Apeldoorn die de kluisdeuren gemaakt heeft
De kratten met inhoud de ornamenten zijn afkomstig van paleis op de dam tijdens renovatie werkzaamheden zijn deze verwijdert om dat in slechte staat waren of ze ooit nog terug gaan valt te betwijfelen toekomst zal het leren
