https://www.zandvoort-wo2.nl

Zandvoort aan Zee is een badplaats en een gemeente in Nederland, gelegen in de provincie Noord-Holland. Het ontstaan van Zandvoort aan Zee gaat terug tot de middeleeuwen, toen het gebied voornamelijk uit duinen en moerassen bestond. De eerste bewoners vestigden zich in dit gebied omstreeks de 13e eeuw. Ze waren voornamelijk bezig met de visserij en landbouw, en het gebied was relatief geïsoleerd. In de 19e eeuw begon Zandvoort aan Zee te groeien als een badplaats, voornamelijk vanwege de opkomst van het toerisme. De nabijheid van Amsterdam maakte het gemakkelijk bereikbaar voor stadsbewoners, en de aanleg van een spoorlijn in 1881 verbeterde de bereikbaarheid nog meer. Uitbreiding en ontwikkeling: . Er werden hotels, restaurants en recreatievoorzieningen gebouwd. Veel beroemde mensen bezochten Zandvoort waaronder prins Hendrik , keizerin Sisi en vele anderen het werd een mondaine badplaats waaruit de toeristen merendeels Duits was.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Zandvoort, net als vele andere plaatsen in Nederland, bezet door het Duitse leger. De Duitse bezetting begon op 10 mei 1940, toen Duitse troepen Nederland binnenvielen. De bezetting duurde tot 5 mei 1945, toen de geallieerden Nederland bevrijdden.
Gedurende de bezetting onderging Zandvoort ingrijpende veranderingen. De Duitse autoriteiten legden beperkingen op aan de bewegingsvrijheid van de inwoners, stelden avondklokken in en voerden identificatieplicht in. Ook werden Joodse inwoners gediscrimineerd en gedeporteerd naar concentratiekampen.
Tijdens de bezetting bouwden de Duitsers verdedigingswerken langs de kust, waaronder bunkers en prikkeldraadversperringen, om een geallieerde invasie te weerstaan. Zandvoort werd daardoor een militair versterkt gebied.
Na de bevrijding van Nederland in mei 1945 werden de Duitse bezetters verdreven en begon de wederopbouw van Zandvoort en andere delen van Nederland. De Tweede Wereldoorlog had diepe littekens achtergelaten in het land, en het duurde vele jaren om weer een normaal leven op te bouwen.

hier een belangrijke link van de woningen die verkocht werden die in bezit waren van de joodse bevolking en die gedeporteerd moesten worden.klik hier

HOTEL ZANDVOORT ORANGE

Hongersnood in Nederland

Schaarste van goederen: Door de oorlog waren veel producten schaars, zoals voedsel, kleding, brandstof en andere levensmiddelen. Import was nauwelijks mogelijk en veel producten werden naar Duitsland gestuurd.
Eerlijke verdeling: Met distributiebonnen kon de overheid controleren hoeveel elk persoon kreeg, zodat er een eerlijke verdeling van schaarse goederen was. Zonder dat systeem zouden de rijkeren of mensen met connecties veel meer kunnen kopen dan de rest.
Controle en orde: Het hielp de bezetter en de overheid om de samenleving onder controle te houden, door te bepalen wie wat kreeg en hoeveel.

voedselbonnen

De herinnering aan dat lekkere wittebrood is vermengd geraakt met de herinnering aan de voedseldroppings. Hoe is dat dan wel gegaan met dat Zweedse wittebrood? Het Zweedse Rode Kruis stelde eind januari 1945 grote hoeveelheden meel en margarine ter beschikking, die met drie grote schepen werden aangeleverd in Delfzijl. Vanuit Delfzijl werden deze materialen gedistribueerd over het hele land. En zo kregen ook de Nederlandse bakkers eind februari 1945 een flinke hoeveelheid ingrediënten bezorgd. En die Nederlandse bakkers bakten vervolgens het Zweedse wittebrood.

Margarine dat aan de Bevolking werd uitgedeeld

Zweeds boter smaakte heerlijk

Door een tekort aan allerlei grondstoffen werd vaak overgegaan tot surrogaatmiddelen. Op de Tabakskaart was tabak te verkrijgen. Dit was tegen het einde van de oorlog al lang geen gewone tabak meer zoals men die voor de oorlog kende. Tabak, van inferieure kwaliteit, werd ook wel in de eigen tuin gekweekt. Veel rokers dekten hun nicotinebehoefte met "bukshag". Zeep bestond uit klei en zand, vandaar de naam "kleizeep". Muntgeld was van zink gemaakt, schoenen van karton en papier. Ook andere zaken waren van surrogaat gemaakt. Het oorlogsbrood bestond deels uit aardappel- of peulvruchtenmeel, was donker van kleur en smaakte klef en zurig.

Voedselbonnen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt om een eerlijke verdeling van goederen over de bevolking te waarborgen. In tijden van oorlog of andere crisissituaties ontstaan vaak tekorten aan grondstoffen en voedsel. Om ervoor te zorgen dat iedereen toch toegang had tot essentiële producten, werd een verdeelsysteem ingevoerd. Hierbij ontvingen mensen distributiebonnen waarmee ze gerantsoeneerde producten konden kopen. Laten we eens dieper ingaan op dit interessante stukje geschiedenis.
Distributiebonnen: Deze bonnen waren een controlemiddel om te voorkomen dat mensen hamsterden of speculeerden. Iedereen moest op hetzelfde moment zijn bonnen inleveren bij de winkels, wat vaak resulteerde in lange rijen voor de deur. Zonder distributiebonnen was verkoop niet toegestaan, zelfs als men wel geld had. De bonnen waren essentieel om de rantsoenering effectief te maken1.
Verdeling van goederen: Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren veel dagelijkse producten “op de bon”. De regering van door de oorlog getroffen landen bepaalde het aanbod voor de burgers. Zo werd in Nederland suiker als eerste product in 1939 alleen verkrijgbaar met bonnen. Er waren verschillende soorten distributiebescheiden, zoals de Eerste Distributiestamkaart, Tabakskaart, en Textielkaart. Zowel vlees als brood waren gerantsoeneerd met de eenheidsworst en regeringsbrood. Koffie was zelfs tot 1952 het laatste product dat weer vrij verkrijgbaar werd na jaren van rantsoenering Na de oorlog waren er veel producten op rantsoen zelfs een pal lucifers was in 1947 alleen nog beperkt verkrijgbaar.

OPERATIE MANNA

Operatie Manna was een humanitaire voedseldropping door de geallieerden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, bedoeld om de hongerende bevolking van het westen van Nederland te helpen. De operatie vond plaats van 29 april tot 8 mei 1945, net voor de Duitse capitulatie. Wat was Operatie Manna? Doel: Voedsel droppen voor de Nederlandse bevolking, vooral in de grote steden zoals Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht, die zwaar getroffen waren door de Hongerwinter (1944–1945). Initiatiefnemers: De geallieerden – met name de Britse Royal Air Force (RAF) en later ook de Amerikaanse luchtmacht (USAAF) – voerden de droppings uit. Afspraak met de Duitsers: Er was een tijdelijke wapenstilstand afgesproken met de bezetter zodat de vliegtuigen ongehinderd konden vliegen. Naam: De naam “Manna” verwijst naar het bijbelse manna, het voedsel dat uit de hemel viel.
Hoeveel voedsel werd er gedropt?
Totaal: ongeveer 11.000 ton voedsel.
Operatie Manna (Brits, 29 april – 7 mei 1945): ca. 6.700 ton.
Operatie Chowhound (Amerikaans, 1 – 8 mei 1945): ca. 4.000 ton.
In totaal vlogen meer dan 5.500 vliegtuigen hun missies uit boven West-Nederland.
Wat voor voedsel werd er gedropt?
Het voedsel bestond uit houdbare en eenvoudig te verspreiden producten, zoals:

Blikvoer (zoals vlees, soep, groente)
Meel en brood
Gedroogde melk en poedermelk
Kaas
Chocolade en suiker
Vet, margarine
Peulvruchten (zoals bonen en erwten)

Sommige pakketten werden in jute zakken gegooid, andere in blikken of kartonnen dozen, zodat ze bij de landing niet zouden breken. Veel voedsel werd verzameld op sportvelden of open terreinen en daarna verdeeld door Nederlandse hulpdiensten en vrijwilligers.

Valkenburg (Katwijk) – vliegveld bij Leiden
Duindigt – renbaan bij Den Haag
Ypenburg – vliegveld bij Den Haag
Waalhaven – vliegveld bij Rotterdam
Kralingse Plas – Rotterdam
Gouda
Schiphol – bij Amsterdam
Vogelenzang – bij Haarlem
Bergen – Noord-Holland
Hilversum

Utrecht
Operatie Manna was een gezamenlijke inspanning van meerdere geallieerde landen om voedsel te droppen boven het door honger getroffen westen van Nederland in april en mei 1945. De belangrijkste betrokken landen waren:

Verenigd Koninkrijk: De Royal Air Force (RAF) leidde de operatie en voerde de eerste voedseldroppings uit vanaf 29 april 1945.

Verenigde Staten: De Amerikaanse luchtmacht (USAAF) sloot zich later aan onder de naam Operatie Chowhound, waarbij Amerikaanse B-17 bommenwerpers voedsel dropten vanaf 1 mei 1945.
Canada: Canadese troepen speelden een belangrijke rol in de bevrijding van Nederland en ondersteunden de logistiek van de voedseldroppings.

Australië: Australische squadrons binnen de RAF namen deel aan de droppings.
Polen: Het 300e Poolse squadron van de RAF was ook betrokken bij de operatie.

Deze landen werkten samen om de Nederlandse bevolking te helpen tijdens de Hongerwinter van 1944–1945, een periode van extreme voedseltekorten.

Namaak koffie/meel ( surrogaat)werd gebruikt als nood als het er maar een beetje op leek en de smaak redelijk was

De bezetting van zandvoort

Welke troepen waren in Zandvoort

Van maart 1941 - mei 1942 de 82° Infanterie Divisie,Infanterie regiment 331.
Van mei 1942 tot februari 1943 de 167"* Infanterie Divisie, Grenadier regiment 331, onder meer aangevuld met Poolse Volksduitsers die nauwelijks een woord Duits konden spreken of verstaan.
Van februari 1943 tot april 1944 de 16° Luftwaffe Feld Division, veelal bestaande uit geronselde krijgsgevangen genomen Brits-Indiërs die een meer politieke dan militaire betekenis hadden.
Van april 1944 tot augustus 1944 delen van de 347°* Infanterie Divisie met o.a. Georgiërs. Hiermede was wel een dieptepunt in de bezetting sterkte bereikt daar deze Georgiërs veel contact met het “verzet” hadden.
Van augustus 1944 tot mei 1945 de 703° Infanterie Divisie, Grenadier Regiment 219. In deze periode. op 6 februari 1945, werden de Georgiërs vervangen door Kaukasiers.

De un

De Duitse whermacht moest uiteraard ook veel oefeningen doen dit deden zij op verschillende locaties een aantal locaties zijn bekend namelijk schietbaan Bloemendaal en op de schietbaan op de zeeweg maar ook op de schietbaan in stelling zander .er werden ook oefeningen gehouden op het zwarte duin in zandvoort.

1941 ZANDVOORT

HISTORISCH OVERZICHT VAN DE OORLOGSJAREN
Mei 1940

Direct na de Duitse inval in mei 1940 wordt in Zandvoort een SS eenheid gelegerd.
5 augustus 1940De Joodse synagoge aan de Dr. Johannus G. Mezgerstraat wordt in de nacht van 4 op 5 augustus opgeblazen.
11 op 12 september 1940

Onbekende daders slaan van het H. Hartbeeld, geplaatst in de tuin van huize ‘Sterre der Zee’ beide handen af. Tussen 10 uur ‘s avonds en 4 uur ‘s ochtends mocht niemand meer op straat komen en juist toen gebeurde het.
22 op 23 juli 1941

Een zeer laag overvliegend toestel laat vlakbij de R.-K.-kerk aan de Grote Krocht een viertal bommen vallen. Eén ervan was een zgn. kettingboM, drie projectielen verbonden met een ketting, welke in de Haarlemmerstraat neerkwam en een ander kwam neer op het Patronaats gebouw en richtte daar een aanzienlijke schade aan, maar niet doordat hij ontplofte maar omdat hij dwars door het gebouw vloog. Opmerkelijk genoeg ging geen één van de 4 gedropte bommen af.
13 maart 1942

153 Joodse gezinnen moesten naar Amsterdam vertrekken als eerste fase van hun lijdensweg. Vandaar volgde de deportatie naar de vernietigingskampen. Slechts 21 personen overleefden de oorlog.
15 mei 1942

De Duitse Wehrmacht neemt 2 motorbakfietsen in beslag die eigendom zijn van J. Brand en brengt deze in stalling onder bij Garage en Taxibedrijf C.J. van Pelt aan de Brederodestraat 8-10. Er wordt een verklaring hiervoor ondertekend door Jan van Pelt. Het jaartal is niet goed meer te lezen, dus we gokken erop dat het 1942 is maar het zou ook 1941 of 1943 kunnen zijn. Gezien de gebeurtenissen lijkt 1942 waarschijnlijker.
oktober 1942

Het koloniehuis Zomers Buiten is al zolang de oorlog is, bezet. Daar is een zendstation van gemaakt voor de vliegdienst. Er worden steeds berichten ontvangen en uitgezonden aan vliegtuigen in de lucht. Het is een vierkant gebouw en staat op een hoog punt van de weg, omgeven van kleine zendpalen en prikkeldraad versperring. Daar ik daar drie dagen gewerkt heb, heb ik daar geconstateerd waar ze dat gebouw voor gebruiken; sinds Zandvoort geëvacueerd is wonen daar geen dorps bewoners meer omheen. In de omgeving zijn veel bunkers gebouwd, doch ik kan ze niet meer uittekenen.
5 november 1942

Bewoners van huizen die gesloopt moeten worden krijgen s,morgens een brief in de bus met de mededeling dat op last van de Duitse autoriteiten de woning voor 15 november 1942 ontruimd moet zijn. Er staan instructies in hoe de woning achtergelaten dient te worden en wat er niet mee mag worden genomen.’s Middags wordt een schrijven verspreidt dat er een vergunning moet worden aangevraagd bij het evacuatie-bureau Noord-Holland in Alkmaar.
6 november 1942

Een nieuw schrijven wordt verspreidt met nadere instructies. De documenten van 5 en 6 november 1942 zijn hier in te zien. In enkele maanden tijd liep het aantal inwoners terug van 9808 naar 1789.
14 november 1942

Deze inwoner was gedeporteerd naar Ruurlo met zijn gezin in 1943 vroeg hij toestemming om te kijken hoe het met zijn bloemenwinkel was en zijn landje waar hij bloemen teelde voor de verkoop

hij kreeg toestemming nadat hij de noodzakelijke papieren hebt ingevuld kreeg hij toestemming voor 1 dag naar Zandvoort te gaan

Het begin van de sloop van het ‘zeefront’ van de gemeente Zandvoort. In totaal worden er 648 gebouwen compleet gesloopt. Zandvoort was 7e op de ‘ranglijst’ van door oorlogshandelingen getroffen Nederlandse gemeenten. Puin van de gesloopte huizen werd gebruikt voor de aanleg van wegen, o.a. in het voormalige en huidige binnencircuit, de waterleidingduinen en de Zandvoortselaan. Regelmatig duikt er een koffieroom kannetje, shampoo-flesje of (delen van) serviesgoed op bij graafwerkzaamheden.

21 januari 1943

ZANDVOORT: Alhier is de afbraak van woonhuizen en andere gebouwen in vollen gang. Voor zover ze nog staan zijn ze alle verlaten. De grens loopt in N/Z richting als volgt: Dr. Joh.Mezgerstraat - Burgemeester Engelbertstraat - Marisstraat - Brederodestraat (deze laatste alleen het woord “Bredero”) Ook bij deze afbraak gaat het, als overal elders, “plan-plan-sadja” (!) d.w.z. slow-down. Het terrein is hier hermetisch afgesloten. Van een muur kon ik slechts een klein stukje waarnemen nabij de Witstraat; volgens inlichtingen moet er wel verdere muur afsluiting zijn.
April 1943

Zandvoort, waarneming eind april. Roode streep evenwijdig kustlijn geeft de prikkeldraadversperring aan, waardoor het publiek niet meer op de Boulevard kan komen. Daarbinnen liggen -en worden gebouwd- diverse versterkingen en geschutsopstellingen. Blauw omlijnde deel in Centrum boulevard geeft het afgebroken gedeelte op globale wijze aan. De Toren er middenin staat echter nog (uitkijktoren?). In het afgebroken gedeelte is men terrein aan het opvullen en effenen met puin; wellicht worden daar eveneens versterkingen opgericht. Aan de Noord Boulevard konden geen zuivere waarnemingen worden gedaan, doordat patrouilles een ieder aanhielden die zich in de nabijheid van de versperring bevond en men moest zich legitimeren. Of het Casino al dan niet afgebroken is kon dan ook niet worden waargenomen.
April 1943

Het Indische Infanterie-regiment 950, ook wel Legion Freies Indien is op 26 augustus 1942 gevormd uit Indische vrijwilligers. Na een zware training in Duitsland van augustus 1942 tot april 1943 werden zij gestationeerd in Zandvoort als PR voor het leger van Hitler. Soldaten in deze eenheid konden beloond worden in the Orde van Azad Hind.De troepen bleven4 maanden in Zandvoort en werden vervangen door de georgiers.

Deze troepen waren gelegerd in wn45-wn 148-wn 150-wn153-wn 146-160-wn161-wn 162-wn187-wn169

het is niet bekend waar zij verder gelegert waren

De drie bronzen klokken worden weggeroofd uit de kerktoren van de R.-K.-kerk. Na de oorlog zijn ze vervangen door drie andere klokken. De Kerkklok werd meegenomen door de bezetter en gelukkig niet versmolten voor munitie-hulzen. In de omgeving van Barneveld werd de klok teruggevonden.
24 mei 1943

het hervormde kerk waren plannen om de toren op te blazen door de DUITSE BEZETTER GELUKKIG IS DIT NIET DOORGEGAAN ZIE BRIEFWISSELING TUSSEN KERKEN GEMEENTE

Een verordening werd uitgevaardigd om de in de gemeente Zandvoort zich bevindende radiotoestellen met toebehoren en eventuele reserve-onderdelen in te leveren op het raadhuis.
1. Op woensdag 2 juni 1943 door hen, wonende ten zuiden van de Zandvoortselaan Haarlemmerstraat- Grote Krocht Kerkstraat tussen 9 en 13 uur.
2. Op vrijdag 4 juni 1943 door hen, wonende ten Noorden van bovengenoemde straten en wiens achternaam beginnende met de letters A t/m L tussen 9 en 13 uur.
3. Op zaterdag 5 juni 1943 door hen in het onder 2 genoemde deel van de gemeente en wiens achternaam begint met de letters M t/m Z tussen 9 en 13 uur.
Bij de inlevering moeten formulieren worden gebruikt, die door de tot inlevering verplichte personen aan het postkantoor kunnen worden afgehaald tegen betaling van 5 cent per stuk. Op elk formulier moeten de naam van het model (type), het nummer van het toestel alsmede de naam, het beroep en het adres van degene die het toestel heeft ingeleverd, worden vermeld. De eigenaar dient aan het toestel een label te bevestigen waarop niets hoeft te worden vermeld.
De verordening is getekend door de Burgemeester van Zandvoort, J.W. Zigeler.
Zie 17 februari 1944
16 juni 1943

Er wordt een brief verstuurd aan de Directie der N.V. Turmac in Amsterdam betreffende steigermaterialen in de watertoren. Laatstgenoemde toren wordt gesloopt en de steigermaterialen moeten ergens anders worden ondergebracht.
24 juli 1943

Ondervraging stuurman leerling: Bericht dd.mei 1943. Ondervraagde heeft voor de Org. Todt gewerkt bij Zandvoort in mei 1943. Hij vindt de zg. Atlantikwall tusschen Scheveningen en IJmuiden niet erg sterk. Er staan bijna geen kanonnen. Aan de Zuidkant van Zandvoort staan twee 10 cm. kanonnen, verder zijn er op de eerste duinen loopgraven en verbindingsgangen, maar geen gevechtsbunkers. Achter de eerste duinen liggen schuilbunkers en munitie-opslagplaatsen. Aan het strand en de opgang naar het dorp ligt een betonnen muur. Aan de Noord boulevard staan énige gevechtsbunkers. Op het strand bij Zandvoort liggen volgens ondervraagde niet overal landmijnen, want hij heeft Visschers nog wel langs het strand zien lopen.
Augustus 1943

Er is geen anti tankgracht hier. De schietsleuven in de bunkers in het terrein van de watertoren zijn alle naar het Westen gericht. Er is een radiostation in een school aan de Dr. Gerkestraat, direct rechts (van welke kant uit bekeken?) v/h Kerkplein. Er zijn ca. 4 hoge masten
17 september 1943, 14:00 uur
De watertoren van Zandvoort wordt opgeblazen. Zie
oktober 1943

Er zou een anti tankgracht komen achter Zandvoort. Luchtfoto’s van maart 1944 wijzen uit dat dat niet juist is; er is een klein stuk gracht in een lange anti tankmuur ten oosten van Zandvoort, beginnend bij Aerdenhout in NW richting tot NO van het station te Zandvoort. Er zit geschut van 10 cm. kaliber achter de eerste duinenrij staan.
3 november 1943

Er begint een onverwachts luchtgevecht boven Zandvoort. Een groot aantal bommenwerpers, begeleidt door jagers, werden aangevallen door Duitse jachtvliegtuigen. Er volgende een heftige luchtstrijd en buiten lopen was een levensgevaarlijke onderneming voor de resterende bewoners van Zandvoort. Kogels en granaatscherven vlogen je om de oren en gedurende die dag kwamen er vijf Duitse jagers naar beneden. Op het voormalige hoofdveld van Zandvoornmeeuwen, waar nu park Duinwijck is gebouwd stortte een Duitse jager brandend neer en ook in de Haarlemmerstraat kwam er eentje hardhandig in aanraking met de grond. Een derde jager viel neer op het terrein van de golfbanen, een vierde stort neer in de Zuidelijke duinen en een vijfde nam een onvrijwillige duik in de Noordzee.
10 november 1943

In de kerktoren van de RK-kerk wordt een dynamietlading aangebracht die bij een eventuele invasie tot ontploffing gebracht zal worden.
december 1943

Aan de Parallelweg op de hoek van de Dr.Smitstraat achter het leegstaande kinderhuis ‘Groot Kijkduin’ wordt in een tweetal huizen een zg.”Pouffe” ingericht, een weermachts bordeel. Dit werd speciaal gedaan voor de in Zandvoort gelegerde Wit-Russen, dezelfden die aan het einde van de oorlog naar Texel werden overgeplaatst. De Zandvoortse “Pouffe” was niet toegankelijk voor de Duitse weermacht. Er waren een twintigtal meisjes en het ontbrak ze aan ‘niets’.Er waren aparte toegangsdeuren voor de officieren en voor de manschappen.
20 januari 1944

Aan den Heer Chef der IIIe Afdeling van het Informatie-bureau van het Nederlandsche Roode Kruis.
Onderwerp: Begraven buitenlands Militairen.
In beleefd antwoord op Uw hierboven aangehaald schrijven heb ik de eer U te berichten dat in de maanden november en december j.l. io de Algemene begraafplaats alhier werden begraven::
1. op 8 november:: een onbekend Engelsch vliegenier (verongelukt bij een luchtgevecht op 3-11-1943). In de nabijheid van de plaats waar deze vliegenier is neergestort werd gisteren een identiteitsplaatje gevonden met het navolgende opschrift: “ Can J 11981 Officer W.H.Jacobs CE R.C.A.F.”
2. op 16 november: een onbekend Engelsch militair (aangespoeld)
3. op 2 december: idem.
Er is mij omtrent hen geen enkele nadere aanduiding bekend.
De burgemeester van Zandvoort, w.g. J.W. Zigeler
17 Februari 1944

Met vrachtbriefnummer 1086 vervoerd de firma Kühne & Nagel in totaal 216 stuks radiotoestellen, totaal 20 kubieke meter, 9 luidsprekers en 12 plaatsstroom vanuit het Magazijn in het Raadhuis te Zandvoort naar het Concentratie-magazijn in Haarlem. De controleur was S.J. Rosé.
April 1944

In de kapperszaak aan het Raadhuisplein van J. de Roode wordt bij het scheren per ongeluk een papieren servet gebruikt voor een Georgische luitenant. Handdoeken waren erg schaars in die tijd. De Georgische luitenant ontstak in woede, sloeg de zaak kort en klein en mepte met de achterkant van de revolver de heer de Roode tot bloedens toe. Hij dreigde zelfs de Roode dood te schieten want hij wilde ‘lappen’ en geen ‘papieren’. Met getrokken pistool en een bajonet in de rug werd de Roode en z’n twee zoons onder luid gekrijs naar het politiebureau gebracht, wat toen gevestigd was in het Raadhuis aan de Haltestraat maar daar kwamen ze alweer snel uit. Door de Kerkstraat werd het drietal naar het strand gebracht en bij het Zuiderbad tot driemaal toe de zee in gedreven, gekleed in de witte kappersjassen. Daarna werden ze om half vijf opgesloten in een kleine bunker die daar stond. Om half elf mochten de mannen, na bemiddeling van de Ortzcommandantur weer naar huis.
8 september 1944

Er wordt een poging gedaan om het clubgebouw van de bezette golfclub te bombarderen. Het clubgebouw was echter in camouflagekleuren geschilderd om niet op te vallen en de bommen kwamen mede hierdoor terecht in de waterleidingduinen.
15 september 1944

De controle op het Zandvoort in -en uitgaan wordt aanzienlijk verscherpt en een Ausweis wordt verplicht gesteld. De Ausweis is alleen geldig in de dorpskern, voor op het strand of de Baustellen waren weer andere papieren vereist
5 februari 1945

Het toenmalige gemeentebestuur van Zandvoort charterde een 300-ton zware aak die, voorgetrokken door een oude sleepboot, nog dezelfde dag vanuit Haarlem naar Friesland vertrekt om aardappelen te gaan halen. De tocht gaat via Noord-Scharwoude en Medemblik naar Makkum. De aardappels worden aangekocht en voor een fles Oude Klare, die Fl.500,- had gekost, kon de aak nog voor de afsluiting van het IJsselmeer in Lemmer geschut worden. Later moest er wederom voor veel drank Duitse officieren worden omgekocht om te voorkomen dat de aardappelen niet bij de Duitse weermacht terecht kwamen. De aak meerde aan in Spaarndam omdat men bang was dat het NSB-bewind in Haarlem of Heemstede de aardappelen in beslag zou nemen. Per vrachtauto werd de lading van Spaarndam naar Zandvoort vervoerd en opgeslagen in het Patronaatsgebouw, de eerste lading kwam aan op 10 april 1945
4 mei 1945. Duitsland capituleerde. De capitulatie van West Nederland, Denemarken, Noorwegen en West-Duitsland gaat officieel in op zaterdag 5 mei 1945 om 8 uur ‘s morgens
15 mei 1945. De gemeente Zandvoort neemt werklozen in dienst voor het opruimen van palen die in het strand zijn geslagen waarop o.a. mijnen op gemonteerd waren en voor het herstel van de wegen waaronder voornamelijk de Zandvoortselaan

Op deze foto uit 1963 is aan de linkerzijde nog steeds de bunker te zien wat destijds gebruikt werd door de Duitse whermacht

U ZIET HIER DE STRAND OPGANG WAAR NU DE RONTONDE IS

Tijdends de mobilisatie van Nederland was er geen gebrek aan verband middelen

hier gaan we verder aan werken in 2025